Pagina's

maandag 24 oktober 2011

Wa een pijnlijk weekend maar o zo leuk

Mijn weekend begon op Zaterdag 8:00 want dan ben ik opgestaan. Ik heb eerst nog wat naar So You Think you can dance gezien. Kristof vindt alle programma's op VTM maar stom maar ik kijk daar graag naar voor de dansen. Dan wou ik nog wat hoofdstukken in men cursus Archeologie lezen maar mijn broer kwam roet in het eten gooien. Hij wou naar mijn restaurant kijken (da vindt ik een dom program). Dus veel is er niet in huis gekomen van dat lezen. Dan moest ik naar mijn werk. Ja da werk komt voor in  Spijal mijn blogs over het weekend ik weet het. Ik heb een berichtje voor de klant met de blonde haren en de bril. Ten eerste we zijn geen superwomans die u zelfs horen als ze met de rug naar u staan en als het machine nog draait dus wacht tot we klaar zijn voor je het volgende stuk vlees vraagt. Dat maakt het voor ons gemakkelijker omdat wij ons niet moeten frustreren en voor u moet gij niet zuchten als we vragen om dat te herhalen. Doe me ook nog 1 plezier wast u haar. Bon swat genoeg over het werk want voor de rest wast vrij rustig. Dan moest ik naar de dans ik mocht in volledige kledij gaan. Want we gingen een foto treken voor de tentoonstelling want onze groep bestaat 40 jaar. Na de dans ben ik naar huis gesneld mij om gaan kleden en dan naar Kirsten gereden. Daar trof ik ook Lise (die haar portefeuille was verloren), Jasmine en Sara. Dan was het wachten geslagen tot Kirsten klaar was. Tegen 12:00 konden we eindelijk vertrekken naar Area 77. Een grote fuif met een leeftijdsrestrictie niemand kwam daar binnen onder de 16. Met ons voorverkoop geraakte we sneller en goedkoper binnen. We waren het ook er allemaal me eens dat we een paar van onze bonnetjes gingen afstaan aan Lise omdat ze ook geen geld had (doordat ze alles kwijt was). Om 12:30 kon het feesten eindelijk beginnen. Maar om 2:30 was ik al door ik wou de dag erna geen complete zombie zijn en ik wou nog in de douche voor ik in mijn bed kroop. De volgende morgen weer vroeg uit de veren omdat een uur later Kristof aan men deur ging staan. Maar de dag er voor had zen sporen nagelaten. Moe, Keelpijn, begin van een valling maar dat hield me die dag niet tegen want was eindelijk de dag waar ik al een heel jaar uit keek. Eindelijk de enigste dag dat ge met een nep wapen op het openbaar vervoer moogt. Eindelijk de dag dat ik me weer in een volledig andere wereld kon begeven waar being a geek een must is. Het was eindelijk zo ver, het was F.A.C.T.S. De grootste geekbeurs van de benelux. Dus na een halfuur op men eten zitten zien (omdat ik bijna geen hap door de keel kreeg) en snel in men kleren te vliegen. Zijn we eerst nog effen Ilse gaan halen en dan vertrokken naar de Expo van Gent. Daar verschoot ik er van hoe weinig aanschuif rij er was op Zondag. Vorig jaar was ik op Zaterdag gegaan en ging de aan schuif rij bijna de hele Expo rond. Eenmaal binnen vond Kristof een hele hoop van zijn vrienden waaronder 1 die verkleed was als Ukitake van Bleach. Normaal ging Kristof als Kenpachi maar hij was zijn cosplay in Brussel vergeten. Ik ging Normaal als Nanao Ise maar ik was nog niet aan mijn cosplay begonnen. Maar er was zoals elk jaar (al was dit men 2de jaar nog maar) weer veel te zien. Kristof heeft nen comic en het wapon van Kenpachi gekocht. Ik heb een japanse waaier gekocht en de evenstar Arwen. Man iets te veel geld opgedaan naar mijn goesting maar kom.
Dat was dan 1 van mijn zaligste weekends van het jaar ik hoop dat ik volgend jaar weer kan gaan en deze keer echt als Nanao Ise. Maar hoop dat ik dan de volgende ochtend niet meer met een verstopte neus zit

Geen opmerkingen:

Een reactie posten